Wszystkie te tytuły stanowią pochwałę cnoty czystości w Maryi. Jeśli się przyjrzymy im bliżej to dostrzeżemy, że odnoszą się one do różnych etapów życia Maryi. Do tego co było przed poczęciem się w Niej Jezusa (matka nieskalana, bez grzechu pierworodnego poczęta), w momencie poczęcia (nienaruszona, najczystsza) oraz po urodzeniu Jezusa (dziewicza). Ideał czystości w Maryi był od samego jej początku życia, aż do wniebowzięcia.

a)    Matka nieskalana

Każdy z nas rodzi się ze zmazą grzechu pierworodnego. Możemy powiedzieć, że na starcie naszego życia otrzymujemy spadek po pierwszych rodzicach ludzkości. W raju natura ludzka została skalana grzechem i od tego momentu człowiek będzie miał skłonność do grzechu. Wiemy, że coś nam szkodzi, ale ryzykujemy. Mam świadomość, że nadmierne picie alkoholu powoduje cofkę, ale ryzykuję. Wiem, że zjedzenie dużej ilości czekolady powoduje u mnie zgagę
i wysypuje całą twarz, ale ryzykuję. Podobnie ma się rzecz również
z grzechem. Szkodzi, ale podejmujemy się związanego z tym ryzyka dla zaspokojenia egoistycznych pragnień, chwilowej przyjemności. Wszechmogący Bóg od tego dziedzictwa, tego spadku uchronił Maryję. W ten sposób Bóg przygotował swojemu Synowi godne mieszkanie. Maryja nigdy po urodzeniu Jezusa również nie zgrzeszyła. Nigdy nie sprzeciwiła się Bożej woli. Maryja była zawsze nieskalana, niezhańbiona, niezbezczeszczona. My nie wiemy, jak to jest być nieskalanym. Możemy to przyrównać do niestety krótkiego stanu bezpośrednio po spowiedzi świętej, kiedy czujemy lekkość na sercu
i pogodę ducha. Maryja nigdy nie doświadczyła brudu grzechu. Nieskalaność to całkowita czystość, całkowita dobroć i samo piękno. Maryja już w Księdze Rodzaju we fragmencie zwanym protoewangelią została wybrana do szczególnej misji: zmiażdżenia głowy węża. Znamy to przysłowie: w zdrowym ciele, zdrowy duch. O Maryi możemy powiedzieć: w czystym ciele, czysty duch, Boży duch. Poprzez bycie nieskalaną, Maryję przenika całkowita ufność i otwartość na Boga.

b)   Matka najczystsza

Najczęściej czystość kojarzy się nam ze sferą seksualną. Jest w tym dużo prawdy, ale trzeba podejść do tego znacznie wnikliwiej. Maryja swoją postawą pokazuje nam jak ważna jest czystość motywacji
i intencji. Zdarzają się przecież ludzie i przypadki, że na zewnątrz ktoś jest prawy, ale jego motywacje, jego intencje są nieczyste. Chociażby ktoś wspiera różne dzieła miłosierdzia, ale wynika to tylko z tego by ludzie go zauważali i chwalili. Mówimy wtedy o hipokryzji. Jezus mówił by nasza mowa była jasna: tak, tak, nie, nie, a co nadto to od złego pochodzi. Co w sercu to także na twarzy- taka powinna być nasza dewiza. Tym Maryja nas „kupiła”. U Maryi nie było hipokryzji. Swoje „tak” wypowiedziane Bogu realizowała przez całe życie. Św. Bernard pisał, że Maryja chciała być błogosławioną między dziewicami,
a z dopustu Boga samego stała się błogosławioną między niewiastami. Maryja chce by i nas przenikała czystość serca, czystość naszych motywacji i naszych intencji. Z dala od świata, a blisko przy Bogu! Oto w oczach Najświętszej Dziewicy najlepsi strażnicy czystości. Z dala od świata, a blisko przy Bogu! Czystość rodzi wesele. Analogicznie tam, gdzie pojawia się nieczystość, tam rodzi się smutek. Ks. Piotr Pawlukiewicz w swoich homiliach i konferencjach często zwracał na to uwagę, że człowiek, który ma problem z czystością to się nie uśmiecha. Czystość zbliża do Boga. Jak mówi nam jedno z błogosławieństw: błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą.

c)    Matka dziewicza

Jedyny taki przypadek w historii ludzkości: dziewica zostaje matką. Okazuje się, że to dziecko staje się prawdziwym człowiekiem, nie jakimś mitologicznym herosem. Niezwykłe, Boże, cudowne połączenie dwóch rzeczywistości i niemożliwych do połączenia. Maryja łączy
w sobie wszelkie przeciwieństwa. Albo jest się matką albo dziewicą. To co Maryja przez ten tytuł chce nas nauczyć to, że każda z kobiet może mieć macierzyńskie serce. Pokazuje, że od płodności ciała o wiele ważniejsza jest płodność duszy. Tak gdzie płodne serce, tam rozwija się życie. Pytanie, które powinna nieustannie zadawać sobie każda kobieta to pytanie: chcę być matką czy chcę mieć dzieci? Być czy mieć? Chciej być matką! Chciej mieć macierzyńskie serce.

d)   Matka nienaruszona

Zwracając się do Maryi tym tytułem, wyrażamy prawdę o tym, że przez całe życie pozostała dziewicą. Całe swoje życie przeżyła niezmieniona, była taka, jaką od początku stworzył ją Bóg. Jest to powołanie niezrozumiałe dla wielu… Na szczęście są i tacy, którzy chcą Maryję
w tym naśladować- w pełni oddać swe życie Bogu. Józef uszanował tę decyzję Maryi. Tym sposobem Święta Rodzina pokazują nam, że oprócz bliskości fizycznej jest bardzo dużo przestrzeni, w których można rozwijać więź małżeńską: rozmowy, wspólne zainteresowania, poczucie bezpieczeństwa. Ojcowie Kościoła mówiąc o matce nienaruszonej przywołują obraz zamkniętego ogrodu. Ogród, w którym wszystko jest urządzone według określonego zamysłu. Nie ma do niego wstępu ani drapieżnik, ani człowiek, który chciałby go zniszczyć, okraść, a nawet chwast nie może w nim wyrosnąć bez wiedzy Ogrodnika. Św. Augustyn opisuje nienaruszalność Maryi tak: Jak promienie słoneczne przenikają szkło, a mimo to nie naruszają go, ani nie niszczą, tak też Maryja porodziła Chrystusa, Słońce sprawiedliwości, bez jakiegokolwiek naruszenia swego dziewictwa. Maryja jako matka nienaruszona rodzi i opiekuje się tymi, którzy powołani są by być nienaruszeni. Ostatnia księga Pisma Świętego- Apokalipsa, daje nam jeszcze jeden ważny obraz: niewiasta zbiegła na pustynię, gdzie miejsce ma przygotowane przez Boga (Ap 12,6). Bóg
w całości zachował Maryję, aby zło jej nie dosięgło.

e)    Królowa bez zmazy pierworodnej poczęta

Maryja zachowana od szpecącej zmazy grzechu pierworodnego. Dogmat ten został ogłoszony przez Piusa IX 8 grudnia 1854r., jednak przekonanie, że Maryja została poczęta w łonie swej matki bez grzechu pierworodnego był żywy od wieków. Już w dokumentach z III wieku znajdujemy chociażby wzmiankę mówiącą, że „z Niepokalanej Dziewicy narodził się Syn Boży”. Prawdę o swym Niepokalanym Poczęciu potwierdziła sama Maryja, która w uznanych przez Kościół objawieniach, chociażby w Lourdes, sama siebie nazywa tym tytułem.

Maryja pragnie nas dzisiaj zachęcić abyśmy, przy pomocy łaski uświęcającej, wypracowywali w sobie czystość serca. O Matko nieskalana, O Matko najczystsza, Matko dziewicza, Matko nienaruszona, O Królowo bez zmazy pierworodnej poczęta: módl się za nami, którzy się do ciebie uciekamy!

  Ks. Krystian Dylewski