Wszystkie te tytuły odsłaniają nam boskość syna Maryi, boskość Jezusa. Przez Maryję możemy lepiej poznać kim jest to Dziecię, które się z Niej zrodziło.

a)    Matka Chrystusowa

Pierwszym wspomnianym tytułem jest Maryja jako Matka Chrystusa. Matka Chrystusa, czyli kogo? Wielu myśli, że skoro Syn Boży nosi imię Jezus, to Chrystus pewno będzie Jego nazwiskiem, a tak
w rzeczywistości nie jest. Jak podaje nam Katechizm Kościoła Katolickiego: Chrystus jest greckim tłumaczeniem hebrajskiego terminu „Mesjasz”, które znaczy namaszczony. Jak rozwija tę myśl św. Ireneusz: w imieniu Chrystusa kryje się Ten, który namaścił, i Ten, który został namaszczony, i samo namaszczenie, którym został namaszczony. Tym, który namaścił, jest Ojciec; Tym, który został namaszczony, jest Syn; a został namaszczony w Duchu, który jest Namaszczeniem. W Starym Przymierzu namaszczano w imię Boże tych, którzy zostali konsekrowani przez Boga do misji zleconej przez Niego. W Izraelu namaszczani byli królowie, kapłani oraz niekiedy prorocy. Mesjasz został namaszczony jednocześnie jako król, kapłan i prorok. Matka Chrystusowa. Przez ten tytuł Kościół wielbi Maryję jako matkę
z utęsknieniem oczekiwanego Mesjasza, a więc jutrzenkę po długiej nocy grzechu i oddalenia od Boga. Już w Starym Testamencie mamy figury Maryi oczekujące na wielkich potomków. Sara, żona Abrahama, dała mu dopiero w 90 roku życia Izaaka, z którym Bóg chciał wejść
w wieczne przymierze (Rdz 17,19). Możemy rzec: dziwne urodziny, dziwne dziecko. Podobnie jak z Maryją i narodzinami Jezusa. Pomyślmy o całym wydarzeniu zwiastowania: przyjście Anioła, zapowiedź poczęcia bez udziału mężczyzny, a z Ducha Świętego. Kolejną figurą Maryi jest Rachela, żona Jakuba. Dała życie Józefowi, który przynosi Egiptowi ratunek w największej nędzy i został ogłoszony wybawicielem (Rdz 41,45). Dalej, około 630 roku Asyryjczycy najechali Naród Wybrany. Wtedy to Judyta ucina mężnie głowę Holofernesowi, naczelnemu dowódcy wojsk, a Izrael znowu został ocalony (Jdt 13,6-20). Na myśl przychodzi fragment z Księgi Rodzaju zwany protoewangelią, gdzie jest zapowiedź niewiasty, która zmiażdży głowę węża. Figury Maryi znajdziemy również w Esterze, Deborze (Sdz 5,7). Papież Benedykt XVI podkreślał, że największym dziełem Ducha Świętego w historii jest wcielenie Syna Bożego. Jezus Namaszczony przychodzi by dokonać dzieła zbawienia.

b)   Matka Stworzyciela

Historia zbawienia człowieka zaczyna się stworzeniem świata. Stworzenie jest początkiem historii zbawienia, osiągającej punkt kulminacyjny w Chrystusie. Ludzie od wieków poszukują odpowiedzi na pytania: skąd pochodzimy? Dokąd idziemy? Jaki jest nasz początek? Jaki jest nasz cel? Skąd pochodzi i dokąd zmierza wszystko co istnieje? Świat nie powstał w wyniku jakiejś konieczności, ślepego przeznaczenia czy przypadku. Jak podaje nam Sobór Watykański
I: świat został stworzony dla chwały Bożej. Przez akt stworzenia Bóg ukazuje swoją chwałę. Maryja jest matką Jezusa, który jest stworzycielem, bowiem dzieło stworzenia jest dziełem całej Trójcy świętej. Przypomina nam o tym św. Jan w swoim Prologu: na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, i Bogiem było Słowo. Ono było na początku u Boga. Wszystko przez Nie się stało, a bez Niego nic się nie stało, co się stało. Maryja swojego stwórcę i swojego zbawcę nosiła pod sercem. Jako ziemska matka wiecznego stworzyciela, staje się matką Stworzyciela, tyle, że w porządku ziemskim. Pamiętajmy, że Jezus ma dwie natury: boską i ludzką. Maryja jako Matka Stworzyciela staje się matką całego stworzenia. Jezus wisząc na krzyżu mówi, przez osobę umiłowanego ucznia, do całego rodzaju ludzkiego: oto Matka twoja! Maryja- matka Twego Stwórcy. Maryja jest pokornym stworzeniem- zrodziła Stworzyciela świata. Sobór Efeski tak wypowiada się o tej tajemnicy: Ten, którego poczęła jako człowieka z Ducha Świętego
i który prawdziwie stał się Jej Synem według ciała, nie jest nikim innym, jak wiecznym Synem Ojca, drugą Osobą Trójcy świętej. Św. Jan Chryzostom stwierdza, że Najświętsza Maryja Panna stała się Panią wszego stworzenia, kiedy została Matką Stworzyciela. Wiemy dobrze co zdarzyło się po wielkim dziele stworzenia. Prarodzice dopuścili się pierwszego grzechu w historii. Zostaliśmy dotknięci zmazą grzechu pierworodnego.

c)    Matka Zbawiciela

Odwieczne Słowo, Syn Boży Stworzyciel, został namaszczony by przynieść odkupienie i otworzyć drogę do zbawienia dla rodzaju ludzkiego. Dzieło zbawienia zostało zapoczątkowane przez wzięcie z Maryi natury ludzkiej. Wszystko zawdzięczamy Maryi: TAK. Bolesna śmierć Chrystusa nie była owocem przypadku w zbiegu nieszczęśliwych okoliczności. Bolesna śmierć Chrystusa należy do tajemnicy zamysłu Bożego. Przez Maryję narodził się nam Zbawiciel. Ten, który odkupił człowieka z niewoli grzechu i otworzył dla niego drogę do życia wiecznego.

d)   Matka łaski Bożej

Maryja dając nam Chrystusa dała nam: odkupienie, łaskę, zbawienie
i życie wieczne. Co to jest łaska Boża, której matką jest Maryja? Łaska z j. greckiego: charis- nasze charyzma, łac. gratia- gracja, piękno, wdzięk. W modlitwie mówimy o Maryi jako pełnej łaski. Nikt chyba nie będzie podważał tego, że Maryja jest cała piękna, pełna wdzięku. Dziś pytamy siebie: czy jestem piękna? Czy jestem pełna łaski? Każdy z nas jest piękny, bo jesteśmy na obraz i podobieństwo największego piękna, czyli Boga. Należy pytać siebie: co jest moim pięknem? Bezpośrednim sprawcą łaski Bożej jest Jezus Chrystus. To Jego matką jest Maryja. Przyniósł On nam łaskę odkupienia, łaskę zbawienia. Maryja pośredniczyła by ta łaska mogła zstąpić na ziemię. Misją Mesjasza było obwoływanie roku łaski od Pana. Przyjście Jezusa jest wielką łaską. Św. Ambroży podkreśla, że to właśnie Maryja otrzymała łaskę, której nie dostąpiło żadne inne stworzenie. Do św. Bernarda przyszedł raz wielki grzesznik. Zrozpaczony myślał: Niepodobna, bym znalazł jeszcze łaskę u Boga. Lecz św. Doktor odrzekł mu: Obawiasz się, czy znajdziesz jeszcze łaskę u Boga, w takim razie ufaj, że znajdziesz ją u Maryi. To otworzyło mu oczy na Matkę łaski Bożej i dokonało cudu. Nieszczęśliwy nabrał otuchy, nawrócił się i jeszcze w godzinę śmierci wielbił Maryję. Łaska, o której mówimy, czyni nas pięknymi. Człowiek otwarty na Bożą łaskę staje się pięknym. Tak, jak uczyniła to Maryja. Pełne otwarcie na Bożą łaskę. Łaska jest darem od Boga. Łaska jest dowodem na wielką miłość Stwórcy wobec stworzenia. Chrystus jest uosobioną łaską Bożą, który przyszedł do nas przez Maryję.

Matko Chrystusowa, Matko Stworzyciela, Matko Zbawiciela, Matko łaski Bożej, módl się za nami, którzy się do ciebie uciekamy!

  Ks. Krystian Dylewski